Η αναβίωση του εθνικού διχασμού (1933-1935)

Η αναβίωση του εθνικού διχασμού (1933-1935)
Χάγκαν Φλάισερ
[inline:vn.jpg]
`Οταν ο Βενιζέλος κινδύνευσε να πέσει θύμα μιας δολοφονικής απόπειρας (6-6-1933),η λαική
Εύνοια μεταστρέφεται καί τούτο αποδεικνύει η επαναληπτική εκλογή στη Θεσσαλονίκη (2-7-1933).Αλλά η απροθυμία ή ανικανότητα των δικαστικών αρχών να υπερνικήσουν την παρελκυστική τακτική των παρ’ολίγων δολοφόνων και υποκινητών,ανάμεσα τους ο βασιλόφρων
Δοικητής της Γενικής Ασφάλειας Ι.Πολυχρονόπουλος,πείθουν τον Βενιζέλο και τον κύκλο του ότι
Μόνο “ένα νέο 1909” θα μπορούσε να ματαιώσει τη δικτατορία της αντίπαλης πλευράς.Η εκτίμηση αυτή ήταν εσφαλμένη,γιατί,στην πραγματικότητα,ο Τσαλδάρης ήταν άνθρωπος καλής
Θέλησης και συγχρόνως τόσο αδύναμος και αναποφάσιστος ώστε να μην προσφέρεται για
Αυταρχικές,βίαιες λύσεις που θα απέτρεπαν την εμφανή καθίζηση του Λαικού κόμματος.
Αντί,λοιπόν,να περιμένουν να επωφεληθούν από τις εξελίξεις,ο Βενιζέλος και οι επιτελείς του
Αποτολμούν νέο κίνημα (1-3-1935) που,λόγω της ερασιτεχνικής και ασυντόνιστης εκτέλεσης του,καταλήγει άδοξα.Η αποτυχία αυτή είχε ως συνέπειες τη νεκρανάσταση των αντιβενιζελικών
Και την ποθητή ευκαιρία για επέμβαση των ως τότε αναιμικών βασιλόφρονων δυνάμεων.Οι εφημερίδες τους εκτός από τη θανατική εκτέλεση των επιφανέστερων συνωμοτών,προτείνουν τον κοινωνικό παραμερισμό των βενιζελικών.Είναι χαρακτηριστικό ότι προτείνουν να απαγορευθεί στους βενιζελικούς να κάνουν χρήση του πεζοδρομίου και ακόμη να βαπτίζουν τα
Παιδιά τους.