Η απόγνωση των Μυρίων

Η απόγνωση των Μυρίων
Αντώνης Μπιτσιάνης
[inline:mr.jpg]
Επειδή οι στρατηγοί είχαν συλληφθεί από τους Πέρσες και είχαν σκοτωθεί οσοι από
Τους λοχαγούς και τους στρατιώτες τους ακολουθούσαν,οι `Ελληνες,όπως ήταν φυσικό,
Βρίσκονταν σε μεγάλη αμηχανία,επειδή καταλάβαιναν ότι ήταν κοντά στα ανάκτορα του
Βασιλιά και ότι περιστοιχίζονταν από πολλές φυλές και πόλεις εχθρικές και ότι κανείς δεν επρόκειτο πια να τους πουλήσει τρόφιμα και ότι βρίσκονταν μακριά από την Ελλάδα
Όχι λιγότερο από δέκα χιλιάδες στάδια.Επειδή σκέπτονταν όλα αυτά και ήταν στεναχωρημένοι,λίγοι από αυτούς δοκίμασαν φαγητό το βράδυ,ενώ πολλοί δεν πήγαν
Στο στρατόπεδο εκείνη την νύχτα,αλλά αναπαύονταν όπου τύχαινε ο καθένας,γιατί δεν
Μπορούσαν να κοιμηθούν από τη στεναχώρια τους και από τη λαχτάρα που τους διακατείχε για τις πατρίδες,τους γονείς,τις γυναίκες,τα παιδιά τους,που νόμιζαν ότι δε θα τους ξαναδούν ποτέ πια.Ευρισκόμενοι λοιπόν σε τέτοια ψυχική διάθεση όλοι ξεκουράζονταν.

Ερμηνεία του κειμένου
Στο στρατόπεδο των Ελλήνων επικρατούσε βαριά ατμόσφαιρα,θλίψη και κατήφεια.
Αυτή η κατάσταση οφειλόταν στο γεγονός ότι είχαν συλληφθεί οι στρατηγοί και είχαν
Φονευθεί οι λοχαγοί,πράγμα που αποδυνάμωνε τις ελπίδες σωτηρίες τους.Επίσης,
Αντιλαμβάνονταν ότι βρίσκονταν στο μέσο μιας απέραντης χώρας,περικυκλωμένοι από
Εχθρούς,και ότι έπρεπε να διασχίσουν ένα άγνωστο,αφιλόξενο και απειλητικό περιβάλλον.Ταυτόχρονα η σίτιση τους γινόταν ολοένα και δυσκολότερη,ενώ οι αντιξοότητες της επιστροφής,μια και απείχαν πολλά χιλιόμετρα από την Ελλάδα,συνιστούσαν πραγματική δοκιμασία και περιπέτεια.`Όμως εκείνο που ταλάνιζε
Περισσότερο τις ψυχές των στρατιωτών ήταν η νοσταλγία της πατρίδας,των γονέων,των
Γυναικών και των παιδιών τους,καθώς έχασαν κάθε ελπίδα ότι ήταν δυνατό να τους ξαναδούν.