Η διπλωματία του Αλέξιου Α Κομνηνού

[inline:alxios.jpg]
Βυζαντινή Ιστορία
Η διπλωματία στα χρόνια του Αλέξιου `Α Κομνηνού
Σ.Μαυροειδή-Παπαδάκη

`Ηταν γιορτή.Η βασιλεύουσα τιμούσε τον `Αγιο Θεόδωρο.`Εξω σ’ένα προάστιο ήταν ο ναός του Αγίου κι οι κάτοικοι πήγαιναν κάθε χρόνο σε πανηγύρι.Αυτή την χρονιά όμως,που να ξεμυτίσουν από τις πύλες! Οι Πατσινάκοι στέκονταν κάτω από τα τείχη,λεηλατώντας,ρημάζοντας και τρομοκρατώντας τη δοξασμένη βυζαντινή αυτοκρατορία,που κείνες τις φοβερές μέρες είχε σύνορα της το Βόσπορο στην Ανατολή και στα δυτικά την Αδριανούπολη.Τότε έδειξε όλη την εξυπνάδα του ο Αλέξιος Κομνηνός.Θυμήθηκε τη ρωμαική τακτική: Το «διαίρει και βασίλευε».
Ξεσήκωσε έναν άλλο λαό,τους Κομάνους,που χτύπησαν,με τη συμμαχία του αυτοκράτορα,τους Πατσινάκους. Αυτοί ήταν πιο άγριοι κι ο Αλέξιος υποσχόταν μεγάλες τιμές και αξιώματα στους πρίγκιπες τους.`Ετσι οι Πατσινάκοι νικήθηκαν κι οι Κομάνοι φέρθηκαν ανελέητα.Πολλοί έπεσαν στις αιματηρές μάχες,άλλοι πιάστηκαν σκλάβοι.Ο
Κίνδυνος από το Βορρά πέρασε πια για πάντα.
Ο Αλέξιος γύρισε στην πόλη θριαμβευτής. Ο λαός που’χε τρομοκρατηθεί,τον δεχόταν με ακράτητη χαρά και τον προσφωνούσε σωτήρα του και ελευθερωτή.Τότε σύναψε κι άλλες συνθήκες,για να εξασφαλίσει ειρήνη στη χώρα.Σέρβοι και Μαγυάροι-΄ετσι έλεγαν τότε τους Ούγγρους-έγιναν φίλοι με το Βυζάντιο.Οι πρέσβεις τους πήραν δώρα πολλά κι
Υποσχέθηκαν μια καλή γειτονία.`Ετσι ο Αλέξιος ήταν τώρα ελεύθερος να χτυπήσει τους Σελτζούκους Τούρκους στην Ασία.