Η Ελλάδα του Βασιλιά `Οθωνα

[inline:ot.jpg]
Για τους Φαναριώτες της διασποράς, αυτό το µικρό φτωχό κράτος δεν είχε τις δυνατότητες να προσελκύσει τους εµπόρους, που ήταν συνηθισµένοι στον δυτικό τρόπο ζωής. Όσο για τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, κατηγορούσαν το νέο κράτος ότι ευθυνόταν για την απώλεια ορισµένων από τα οικονοµικά και κοινωνικά τους προνόµια –όπως ο κύκλος των δραγουµάνων– και µάλιστα το καθιστούσαν υπεύθυνο για τις καθηµερινές τεταµένες σχέσεις τους µε τους Οθωµανούς, που ήταν συνέπεια των ανθελληνικών ταραχών του 1821-1822. Στο επίπεδο των χωρικών, για µερικά χρόνια παρατηρήθηκε µετανάστευση προς τις γειτονικές περιοχές της Θεσσαλίας ή της Μακεδονίας, που έµεναν υπό οθωµανική κατοχή αλλά που γλίτωσαν τον πόλεµο: το 1859 ο περιηγητής Α. Ουµπιτσίνι έγραφε ότι τα ελληνικά χωριά της Τουρκίας ήταν µεγαλύτερα και ευηµερούσαν περισσότερο από τα αντίστοιχα χωριά της Ελλάδας. Οι διαψεύσεις των ονείρων και τα απωθηµένα δηµιούργησαν τη Μεγάλη Ιδέα, που για περίπου έναν αιώνα έγινε πρόγραµµα πολιτικού αλυτρωτισµού, αναµειγνύοντας τις αναµνήσεις της αρχαιότητας και τα όνειρα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ο ηγεµόνας που αποßιßαζόταν στο Ναύπλιο ήταν 18 χρόνων. Κοντά στον πατέρα του Λουδοßίκο Α’, του Οίκου των Βίτελσµπαχ, ο Όθων είχε γνωρίσει τη ροµαντική ατµόσφαιρα των φιλελλήνων της Βαυαρίας, αλλά αγνοούσε τα πάντα σχετικά µε την πραγµατική Ελλάδα. Ο πατέρας του διάλεξε, για λογαριασµό του Όθωνα, ένα συµßούλιο Αντιßασιλείας όπου προήδρευε ο κόµης Ιωσήφ Λουδοßίκος φον Άρµανσµπεργκ (1787-1853), νοµοµαθής που είχε διατελέσει υπουργός Εσωτερικών, στη συνέχεια υπουργός Εξωτερικών της Βαυαρίας και που είχε τη φήµη του φιλελεύθερου. Πέρα από τους τρεις αντιßασιλείς έφθαναν και οι Βαυαροί αξιωµατούχοι που προορίζονταν να αποτελέσουν τα πρώτα διοικητικά στελέχη, και 3.500 στρατιώτες, Γερµανοί και Ελßετοί µισθοφόροι.

Νεκτάριος Κατσιλιώτης

Ιστορικός - Εκδότης

Μπορεί επίσης να σας αρέσει...

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *