Το αίτιο της Βυζαντινής παρακμής

Το αίτιο της Βυζαντινής παρακμής
Περικλής Ροδάκης
Οι Δυνατοί,ακόμα και στα χρόνια του Βασιλείου Β,και παρά τη στρατιωτική τους
Συντριβή και τη νομοθετική τους αντιμετώπιση,επεξέτειναν την εξουσία τους
Περιορίζοντας την ελεύθερη αγροτιά.`Ετσι,μετά το θάνατο του Βασιλείου `Β ήταν
Σε θέση να αντιμετωπίσουν την κεντρική εξουσία,περισσότερο αποτελεσματικά
Αυτή την φορά.Οι πιο ισχυροί από αυτούς στη Μικρά Ασία ήταν οι Δαλασσηνοί,
Οι Φωκάδες,οι Σκληροί,οι Κομνηνοί,οι Παλαιολόγοι,οι Μαλεινοί,οι Φιλόκαλοι κ.α
Ο ανίκανος ηγεμόνας,αδέλφος του Βασίλειου `Β,Κωνσταντίνος Η εγκατέλειψε την
Πάλη κατά των Δυνατών.
Οι Δυνατοί που είχαν τον έλεγχο του στρατού ουσιαστικά αυτονομήθηκαν.Και
Παράλληλα ανέπτυξαν στενές σχέσεις μεταξύ τους.Με τη δύναμη του στρατού
Απαιτούσαν τώρα την εξουσία.`Ετσι,ουσιαστικά,αδρανοποιείται ο στρατός του Βυζαντίου,
Ενώ δραστηριοποιούνται επικίνδυνα οι εχθροί του έξω από τα σύνορα.Οι τελευταίες
Επιτυχίες ήταν εκείνες του Γεωργίου Μανιάκη το 1031,όταν κατέλαβε την `Εδεσσα στην
Ανατολή,και το 1038,όταν αποβιβάστηκε στη Σικελία και νίκησε τους `Αραβες που την
Είχαν καταλάβει.Αλλά ο Μανιάτης ανακλήθηκε ύστερα από μηχανοραφίες,με
Αποτέλεσμα η Σικελία να περάσει στον έλεγχο των Νορμανδών που το 1041 κατέλαβαν
Και τη μεγάλη εμπορική βάση του Βυζαντίου στην Ιταλία,το Αμάλφι.