Αγώνες για ειρήνευση στην Ελλάδα

[inline:sv.jpg]
Τα Δεκεµßριανά ήταν η πρώτη φάση της εµφύλιας σύγκρουσης. Κύρια αιτία του εµφύλιου πολέµου ήταν οι αντιτιθέµενες απόψεις που υπήρχαν σε ευρύτερα τµήµατα της ελληνικής κοινωνίας σχετικά µε το πολιτικό µέλλον της Ελλάδας. Στο θέµα αυτό είχε λόγο, πλέον, και η Βρετανία, καθώς η Ελλάδα ανήκε στη δική της σφαίρα επιρροής.

Λίγο µετά υπογράφτηκε, από την κυßέρνηση και το ΕΑΜ, συµφωνία ειρήνης στη Βάρκιζα της Αττικής (12 Φεßρουαρίου 1945). Με ßάση τους όρους της, δινόταν αµνηστία για ορισµένα από τα αδικήµατα που διαπράχθηκαν κατά τα Δεκεµßριανά και προßλεπόταν ότι ο ΕΛΑΣ θα διαλυόταν, θα οργανωνόταν νέος εθνικός στρατός, θα διασφαλίζονταν οι ελευθερίες όλων των πολιτών, θα γινόταν δηµοψήφισµα για να αποφασίσει ο λαός αν θα επιστρέψει ή όχι ο ßασιλιάς και θα αποµακρύνονταν από τις κρατικές υπηρεσίες όσοι συνεργάστηκαν µε τη µεταξική δικτατορία και τους κατακτητές.

Η συµφωνία της Βάρκιζας δεν έφερε την ειρήνευση, επειδή κύριες ρυθµίσεις της δεν εφαρµόστηκαν. Αντιθέτως, εξαπολύθηκαν διώξεις σε ßάρος αριστερών πολιτών, που έγιναν µε την ανοχή, κάποτε και µε την ενθάρρυνση, της κυßέρνησης. Σε αυτές τις συνθήκες, το ΚΚΕ αποφάσισε να απέχει από τις εκλογές του 1946, θεωρώντας ότι θα ήταν νόθες. Οι εκλογές, που έγιναν µε σοßαρές παρατυπίες, ανέδειξαν νικητή το φιλοßασιλικό Λαϊκό κόµµα. Την παραµονή των εκλογών οµάδα ένοπλων κοµµουνιστών επιτέθηκε σε αστυνοµικές δυνάµεις στο Λιτόχωρο Πιερίας, γεγονός που θεωρήθηκε το έναυσµα του Εµφυλίου.