Η διαμάχη ενωτικών και ανθενωτικών

Η διαμάχη ενωτικών και ανθενωτικών
Γιώργος Σμπιρίλης
“Εάν τώρα,που είναι μαζί μας εκείνοι,θέλω να πω οι δυτικοί μας σύμμαχοι,και ελπίζουμε να μας
Στείλουν βοήθεια από στεριά και θάλασσα,οι βάρβαροι (Τούρκοι) καταχτούν τη χώρα μας και
Αρπάζουν τις περιοχές μας και τα λιμάνια και τις πολιτείες μας,κι εμείς τάχουμε χαμένα και φοβόμαστε για τη σωτηρία μας,τι θα κάνουμε,όταν εκείνους (τους Δυτικούς) τους χαρακτηρίσουμε εχθρούς και στους κινδύνους μας καθόλου δε θα τους έχουμε συμμάχους,
Αλλά θα μείνουμε μόνοι,ανάμεσα στους βάρβαρους που μας απειλούν;
`Ακουσα,ωστόσο,μερικούς να λένε,πως πρέπει να αντισταθούμε στους βαρβάρους,μια που
Ξεκαθαρίστηκε το ζήτημα της συμμαχίας με τη Δύση,γιατί δεν πρέπει να ελπίζουμε καμιά
Βοήθεια.Τους θαυμάζω αυτούς να λένε αυτές τις κουβέντες,γιατί πρώτα,ότι οι εχθροί είναι
Πολλοί δεν το λογαριάζουν και,ύστερα,πόσες δυνάμεις διαθέτουν οι Δυτικοί.
Από την πλευρά των ανθενωτικών ο μέγας δούκας Νοταράς δε δίστασε να υποστηρίξει: “Κρειττότερων Τούρκων ή καλύπτραν λατινικήν”.
(Ιωάννης Αργυρόπουλος)

Ερμηνεία του κειμένου
α.Σύμφωνα με τον Ιωάννη Αργυρόπουλο,η απειλή που αντιμετώπιζε η Αυτοκρατορία απο τους
Οθωμανούς ήταν πολύ μεγάλη και η ίδια δε διέθετε τις δυνάμεις που θα της επέτρεπαν να
Αντιτάξει νικηφόρα αντίσταση στη δύναμη των εχθρών.Μόνο η Δύση διέθετε στρατιωτικές δυνάμεις ικανές να διεξαγάγουν επιτυχή πόλεμο με τους Τούρκους.
β.Η άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1204 συνοδεύτηκε από ανήκουστες λεηλασίες.Το γεγονός αυτό είχε δημιουργήσει στον πληθυσμό αισθήματα μίσους απέναντι στους Λατίνους.
Η έλλειψη σεβασμού στο θρησκευτικό δόγμα των Ορθοδόξων από την πλευρά των Λατίνων όξυνε ακόμη περισσότερο την κατάσταση.Το Σχίσμα που είχε συντελεστεί μεταξύ των δύο
Εκκλησιών το 1054 είχε αφήσει πολύ βαθιά σημάδια.`Ετσι,άνθρωποι όπως ο μεγάλος δούκας
Νοταράς δε διστάζουν να διακηρύξουν να δούν στην Κωνσταντινούπολη να κυριαρχεί το φακιόλι
Των Τούρκων παρά η καλύπτρα των Λατίνων.