Η θρησκευτική διπλωματία τον Μεσαίωνα

Η Θρησκευτική διπλωματία τον μεσαίωνα
Παναγιώτης Κανελλόπουλος
[inline:ek.jpg]
Η χριστιανική Δύση,στην οποία οι Βυζαντινοί από τον 13ο αιώνα μεταβίβασαν
Διακριτικά το γνήσιο πνεύμα της αρχαιότητας,δεχόταν τη δογματική συζήτηση
Για το Τριαδικό πρόβλημα μόνο με την προυπόθεση οτι θα αναγνωρίζονταν τα
Πρωτεία του Πάπα στην Ανατολή (άρα και την εμπορική υπεροχή των δυτικών
Τραπεζών).
“Μοναχικοί” αυτοκράτορες,όπως ο Μανουήλ Η Παλαιολόγος και οι δυο τελευταίοι
Παλαιολόγοι βρέθηκαν αναγκασμένοι να υποκύψουν σ’αυτή την αξίωση.Πολλοί σοφοί
Φίλοι τους,μεταξύ αυτών και ο Δημήτριος Κυδώνης,τους βοήθησαν να δείξουν κατανόηση
Για την αξίωση της Ρώμης,που είχε και μια συγκεκριμένη ιστορική θεμελίωση και έγιναν έτσι
Η γέφυρα μεταξύ Βυζαντίου και Δύσης,μιά γέφυρα,ωστόσο,που αποδείχθηκε επωφελής για
Τη Δύση,αλλά καθόλου και για το Βυζάντιο,το οποίο,παρά την κάποια μικρή δυτική βοήθεια,
Έμεινε ως το τέλος “μοναχική”.