Η κατοχική πείνα

ΑΦΙΕΡΩΜΑ
Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ & Η ΠΕΙΝΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ
[inline:kp.jpg]
Σκέψεις με αφετηρία ανέκδοτη επιστολή του Τσολάκογλου προς τον Γκοτζαμάνη (Ιούλιος 1942)

του ΔΗΜΗΤΡΗ Κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

Ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διευθυντής της Εθνικής Βιβλιοθήκης επί τιμή, κ. Παναγιώτης Γ. Νικολόπουλος, ενημέρωσε τη διεύθυνση σύνταξης του περιοδικού για την ύπαρξη ενός ιδιαιτέρως ενδιαφέροντος εγγράφου, αντίγραφο του οποίου φυλάσσεται στο Τμήμα Χειρογράφων και Ομοιοτύπων (με την ένδειξη Αρχείον Γενικόν Α 13570), της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Πρόκειται για μία ανέκδοτη επιστολή-επίπληξη του κατοχικού πρωθυπουργού Γεωργίου Τσολάκογλου προς τον υφιστάμενό του, υπουργό της δωσίλογης κυβέρνησης, Σωτήριο Γκοτζαμάνη.

Aριθ. Πρωτ. 101 Εν Αθήναις τη 22α Ιουλίου 1941
Προς τον Κύριον
Κον Σωτήριον Γκοτζαμάνην
Υπουργόν Οικονομικών
ΕΝΤΑΥΘΑ

Κύριε Συνάδελφε,
Μετ’ εκπλήξεως, αλλά και μετ’ αυξανούσης ανησυχίας έλαβον γνώσιν τής από 16ης Ιουλίου τρέχοντος έ. Επιστολής Υμών, εν η ασχολείσθε με το ζήτημα των τελευταίων συγκεντρώσεων προ των παρ’ ημών διευθυνομένων υπουργείων, και λυπούμαι απείρως μη δυνάμενος να συμφωνήσω μαζί σας όσον αφορά τας ευθύνας και τα αίτια άτινα προκάλεσαν τας συγκεντρώσεις ταύτας.
Και όσον μεν αφορά τας γενικάς σκέψεις διατυπώνουσαν πρώτην παράγραφον της επιστολής Σας, είμαι υποχρεωμένος ν’ αντιτάξω ότι η επιδεικνυόμενη και οσημέραι αυξάνουσα ανησυχία του λαού δεν οφείλεται εις μη κατανόησιν της πραγματικής καταστάσεως και των αιτίων αυτής, διότι ο ελληνικός λαός υποφέρων όπως ουδείς άλλος λαός εν Ευρώπη, αντιμετωπίζει μετά πράγματι αξιοζηλεύτου καρτερίας τα δεινά του, αλλ’ εις το γεγονός ότι γενικώς βλέπει την κατάστασίν του να χειροτερεύη από ημέρας εις ημέραν κατά το τελευταίον τετράμηνον και τούτο εις εποχήν καθ’ ην αφ’ ενός μεν τη αρωγή των Δυνάμεων Κατοχής εξησφαλίσθη η καθημερινή αρτοδότησις και εις αρκετήν ποσότητα, αφ’ ετέρου δε η ελληνική γη άρχισε να παράγη. Βλέπει το Υπουργείον Επισιτισμού να παύση έχον λόγον υπάρξεως κατόπιν της άρσεως των διατιμήσεων και περιορισμών και την ούτω νομιμοποίησιν της μαύρης αγοράς, βλέπει τας περί διανομής ελαίου επαγγελίας εξατμιζομένας, οι δε μισθωτοί βλέπουσιν ότι διά των μισθών των δεν δύνανται ν’ αγοράσωσιν ει μη οκάδα τινων κολοκύνθων ή φρούτων, παραγομένων εντός αυτής ταύτης της περιφερείας της πρωτευούσης.