Ο Ελληνισμός υπό ξένη κατοχή

Ο Ελληνισμός υπό ξένη κατοχή
Ν.Δημακόπουλος

[inline:tr.jpg]
Η άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 σημαίνει για τον ελληνισμό την έναρξη μιάς μακράς περιόδου ζωής κάτω από ξένη κυριαρχία.Το μεγαλύτερο τμήμα του ελληνικού χώρου,μετά το 1453,κατέχεται από τους Οθωμανούς Τούρκους ενώ ένα άλλο τμήμα του,κυρίως νησιώτικο,βρίσκεται κάτω από τον βενετικό ζυγό καθώς και την κυριαρχία και άλλων λατινικών στοιχείων.Και ενώ στις βενετοκρατούμενες περιοχές ο Ελληνισμός θα ζήσει υπό φεουδαρχικό καθεστώς και θα δεχθεί πολλές δυτικές επιδράσεις,στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα,κάτω από συνθήκες ασύγκριτα σκληρότερες,θα προσπαθήσει,μετά το πρώτο πλήγμα να ανασυγκροτηθεί,να διατηρήσει την πολιτιστική του οντότητα,την ιδιαιτερότητα του.Σ’αυτή την προσπάθεια ο Ελληνισμός στηρίχθηκε κύρια στην Εκκλησία ιδιαίτερα τους πρώτους αιώνες και το κοινοτικό σύστημα.Η Εκκλησία βοήθησε τον `Ελληνα να διατηρήσει το πολιτιστικό τους πρόσωπο και ιδίως τη γλώσσα του.Παράλληλα η κοινοτική αυτοδιοίκηση του δημιούργησε συλλογική συνείδηση.