Ο σπόρος του λόγου

Ο σπόρος του λόγου

Ι.Χ.

Η καρδιά των απλών και των ταπεινών ,χωράφι βολεμένο.

Γόνιμο.`Ετοιμο ν’ανοίξει τα σπλάχνα του να δεχθεί τη σπορά.

Η καρδιά των ισχυρών που κρατάνε τη φθαρτή δύναμη του

Κόσμου τούτου ,γη πετρωμένη ,δίχως,μια σπιθαμή λεύτερη να

Στεριώσει λίγο χώμα,να σταθεί ο σπόρος,να δέσει και να φυτρώσει.

Απλοί και ταπεινοί αυτοί που δέχθηκαν πρώτοι το μήνυμα! Και κάποιοι

Μαθητές μου που ήρθαν αμέσως κοντά μου,ψαράδες στη λίμνη της Γαλιλαίας.

Δεν ρώτησαν γιατί.Δεν γύρεψαν τίποτα περισσότερο από την ειρήνη και την

Αγάπη που έκλεινε το κάλεσμα.