Ταξική πάλη στα Επτάνησα

Ταξική πάλη στα Επτάνησα και γεωπολιτική
Μαργαρίτα Ζαχαριάδου
[inline:be.jpg]
Το ρεμπελιό των ποπολάρων δεν ήταν σε καμιά περίπτωση αποκομμένη
Από τις γενικότερες πολιτικές και στρατιωτικές εξελίξεις στον μεσογειακό
Και στον ευρύτερο ευρωπαικό χώρο.Η εποχή χαρακτηρίζεται αφενός από
Τον ανταγωνισμό μεταξύ Τούρκων και Βενετών για κυριαρχία στη Μεσόγειο,
Αφετέρου από τα επαναστατικά κινήματα για την απελευθέρωση του υπόδουλου
Ελληνισμού πάντοτε με την προσδοκία της βοήθειας από τη Δύση,τα οποία
Σχεδιάζονταν και αναφύονταν διαρκώς στην ηπειρωτική Ελλάδα και στα Βαλκάνια.
Οι Βενετοί απέδιδαν μεγάλη σημασία στις κτήσεις που τους είχαν απομείνει στην
Ανατολική Μεσόγειο κατά τον 16ο αιώνα και τον 17ο αιώνα,ουσιαστικά στα Επτάνησα
Και την Κρήτη.Ποτέ δεν θεώρησαν την κυριαρχία τους εκεί δεδομένη,ιδίως ενώπιον
Της ασταμάτητης,κατά τα φαινόμενα,τουρκικής εξάπλωσης.`Ηταν ως εκ τούτου υποχρεωμένοι
Να αποφεύγουν με κάθε τρόπο τις τοπικές δυσαρέσκειες και τις εξεγέρσεις εναντίον του βενετικού
Καθεστώτος,με αποτέλεσμα να επιλέγουν ένα σχετικά ήπιο και «φιλελεύθερο» τρόπο διακυβέρνησης.
Η ηπιότητα αυτή εξηγεί εν μέρει τουλάχιστον και την αργοπορημένη αντίδραση της Γαληνότατης Δημοκρατίας
Απέναντι στο Ρεμπελιό των Ποπολάρων: Πρώτιστο μέλημα ήταν να αποφύγει τη χρήση βίας,είτε αναμένοντας
Τη φυσική εκτόνωση της κρίσης ή προβαίνοντας σε μια αιφνιδιαστική λύση,όπως και έπραξε.