Τα αναγκαία μέτρα

[inline:ank.jpg]
Χαµένοι σε µια δίνη µακράς διαρκείας για «δυνατούς λύτες», αδυνατούµε να ξεφύγουµε από το τέλµα της λιτότητας και της αυτοτροφοδοτούµενης ύφεσης. Εγκλωßισµένοι στην ιδεοληψία περί του µικρού κράτους, δεν τολµούµε να κάνουµε τις απαραίτητες αυτές κινήσεις που θα µπορέσουν να κινήσουν τα σκουριασµένα γρανάζια της οικονοµίας. Η Ιρλανδία ετοιµάζεται να ßγει στις αγορές. Το εκεί πολιτικό σύστηµα έδωσε µάχη ώστε να διατηρήσει τη χαµηλή φορολογία στις εταιρίες και να µη µειώσει τους µισθούς στον δηµόσιο τοµέα. Εδώ, αντιθέτως, αυξήθηκε κατακόρυφα ο ΦΠΑ και η µισή ελληνική κοινωνία, έρµαιο του κοινωνικού αυτοµατισµού, στράφηκε εναντίον της άλλης µισής. Τελικώς, δεν ψόφησε µόνο η κατσίκα του γείτονα, αλλά και η δική µας!

Ο κοινωνικός πόνος, αντιθέτως µε τις θέσεις των ζηλωτών, δεν φέρνει λύτρωση παρά ισχυροποιεί περαιτέρω τον ανορθολογισµό. Οι ακόλουθες εφαρµογές κινούνται απέναντι στις προαναφερόµενες άλογες εφαρµογές:

-Φορολογία: Απαιτείται ένα φορολογικό σύστηµα που θα χαρακτηρίζεται από διάρκεια και θα κατανοεί ότι κανένα κράτος δεν µακροηµέρευσε τιµωρώντας την ιδιοκτησία και εµποδίζοντας την κατανάλωση. Πουθενά στον δυτικό κόσµο το κράτος δεν επιßιώνει ισοπεδώνοντας τη µεσαία τάξη, στέλνοντας στις ιστορικές καλένδες τη λαϊκή ßάση αντιστοίχως. Τα οικονοµικά µοντέλα Τσαουσέσκου και Πολ Ποτ είναι ξένα ως προς το φιλελεύθερο δυτικό µοντέλο.

-Ενεργειακή πολιτική: Ο χρόνος στη διεθνή πολιτική δεν είναι άπειρος. Πόσο µάλλον όταν δεν υφίσταται η πολυτέλεια της χρονικής αποστασιοποίησης. Η Ελλάδα αποτελεί κοµßικό παράγοντα του δυτικού πυρήνα, εποµένως και οι επιλογές της στον τοµέα αυτό οφείλουν να αναδεικνύουν τη διαχρονική στρατηγική επιλογή που ξεκινά από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ενώ παράλληλα πρέπει να αξιοποιηθεί η υπεραξία της στρατηγικής µας σχέσης µε το Ισραήλ. Η ενεργειακή ατζέντα είναι µέρος της υψηλής στρατηγικής του κάθε κράτους, εποµένως διαµορφώνεται ή οφείλει να σχηµατοποιείται από τις στρατηγικές και διεθνοπολιτικές επιλογές αυτού.

-Αλλαγή της εικόνας της χώρας στο εξωτερικό: Η Ελλάδα συνεχίζει να τρέφει τα διεθνή στερεότυπα. Για όσο καιρό η Ελλάδα αποτελεί το µαύρο πρόßατο της Ευρώπης, ουδείς θα µας υπολογίζει. Το γόητρο που εκπέµπει ένα κράτος στη διεθνή πολιτική σκηνή στηρίζεται πάνω στη θετική αύρα που αυτό εκπέµπει. Και σε αυτόν τον τοµέα χρειάζεται δουλειά ουσίας µε δηµιουργικές εφαρµογές, ώστε να µετριαστεί, σε αρχικό επίπεδο, η ßλάßη εναντίον της χώρας και των πολιτών.

-Οµογένεια: Δεν υπάρχει αµφιßολία ότι για λόγους που έχουν να κάνουν µε λανθασµένους χειρισµούς της ελληνικής Πολιτείας οι σχέσεις του κράτους µε την οµογένειά µας έχουν αδυνατίσει. Δεν έχει αδυνατίσει ο ψυχικός δεσµός των οµογενών µας µε το µητροπολιτικό κέντρο αλλά µε την κρατική γραφειοκρατία. Αυτό έχει ως συνέπεια η Ελλάδα να χάνει ένα ισχυρό στήριγµά της στο εξωτερικό και να τελµατώνει σε µία άνευ προηγουµένου εσωστρέφεια που δεν προσφέρει τίποτε περισσότερο παρά αυτοανάλωση στις ενδοκρατικές µας φενάκες.

-Ξένες επενδύσεις: Οι ξένες επενδύσεις αναµφίßολα είναι ωφέλιµες, συνδέονται µε τις απαραίτητες αποκρατικοποιήσεις, δηµιουργώντας νέες θέσεις εργασίας και παραγωγή πλούτου. Αρκεί ßέßαια η Πολιτεία να καταστήσει σαφές σε επενδυτές και αγοραστές ότι η Ελλάδα είναι ευρωπαϊκό κράτος και ότι το εργατικό µας δίκαιο είναι ανάλογο µε των άλλων ευρωπαϊκών κρατών. Σε καµία των περιπτώσεων η λύση δεν είναι να προßούµε στην οποιαδήποτε έκπτωση γύρω από το δυτικό αξιακό πλαίσιο που διαµορφώνει τις κοινωνικές ισορροπίες σήµερα σε ενδοκρατικό επίπεδο.

Η Ευρώπη αργά ή γρήγορα θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει τη λιτότητα και θα εφαρµόσει την εναλλακτική πολιτική του κεϊνσιανού µοντέλου. Το πρόσφατο αποτέλεσµα στις εκλογές της Κάτω Σαξονίας και η απώλεια 6,5% µονάδων από το κόµµα των Χριστιανοδηµοκρατών αποτελεί µια πρώτη ένδειξη. Το ζητούµενο είναι, όταν εκείνη η στιγµή έρθει, η Ελλάδα να µην αποτελεί έρηµη γη στα αζήτητα της Ιστορίας.
Σπύρος Λίτσας

Νεκτάριος Κατσιλιώτης

Ιστορικός - Εκδότης

Ίσως σας ενδιαφέρουν…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *